"De neolithische mijnen van Spiennes (Silex's)"

In 2000 erkend door UNESCO, de archeologische site van Spiennes is een van de oudste en grootste vuursteenmijnsites van Europa.

De mijnen van Spiennes maken deel uit van de zeldzame juweeltjes die we graag voor onszelf zouden houden omdat ze zo speciaal zijn. 6.000 jaar geleden verkende de prehistorische mens de bodem onder deze gemeente om er silex naar boven te halen. Het neolithische of ‘nieuwe stenen’ tijdperk luidt een verandering in voor de levensstijl van mensengroepen, die zich richtten tot nieuwe modellen op basis van landbouw en veeteelt.

De streek van Mons was in die tijd volledig bedekt door loofbomen die ontgonnen moesten worden om er kuddes te laten grazen. Zo werden er op enkele centimeters diep in Spiennes volledige lagen silex gevonden! Dit bijzonder sterke gesteente was perfect om gereedschap mee te maken. Op 2.000 jaar tijd worden er duizenden schachten gegraven, waarvan er een aantal zo goed als intact gebleven zijn tot op heden.

UNESCO-erkenning

Erkend door UNESCO sinds 2000, is de archeologische site van Spiennes een van de oudste en grootste toegankelijke vuursteenwinningscentra ter wereld. UNESCO heeft drie criteria geselecteerd, waaronder dat van menselijk vernuft, een van de meest prestigieuze:

Criterium (i): De neolithische vuursteenmijnen van Spiennes bieden een uitzonderlijk getuigenis van de toepassing en vindingrijkheid van prehistorische bevolkingen.

Criterium (iii): De opkomst van de neolithische culturen betekende een belangrijke fase in de culturele en technologische evolutie van de mensheid, overvloedig geïllustreerd door het uitgestrekte complex van oude vuursteenmijnen in Spiennes.

Criterium (iv): De vuursteenmijnen van Spiennes zijn opmerkelijke voorbeelden van de vuursteenwinningstechnologie uit het Neolithicum, die een beslissende stap betekende in de technologische en culturele vooruitgang van de mens.